دانلود آهنگ جدید

دانلود آهنگ شاد نمره عاشقی از سعید آسایش با لینک مستقیم

دانلود آهنگ شاد نمره عاشقی از سعید آسایش
متن آهنگ

نوزدهه نمره ی من نمره ی عشق تو بیست
می دونم ترانه هام به قشنگی تو نیست
هیچ کسی مثل تو نیست اجازه هست عاشقت بشم
عکس چشات رو بکشم کاشکی یک کم عاشق بشی
تا بدونی چی می کشم اجازه هست عاشقت بشم
عکس چشات رو بکشم کاشکی یک کم عاشق بشی
تا بدونی چی می کشم نوزدهه نمره ی من
نمره ی عشق تو بیست می دونم ترانه هام
به قشنگی تو نیست هیچ کسی مثل تو نیست
ماه به نگات نمی رسه شب به چشات نمی رسه
هر کاری دوست داری بکن هیشکی به پات نمی رسه
نوزدهه نمره ی من نمره ی عشق تو بیست
می دونم ترانه هام به قشنگی تو نیست
هیچ کسی مثل تو نیست
شونزدهه ، هفدهه ، هیجدهه شونزدهه ، هفدهه ، هیجدهه
به شهر عشقت راهم می دی گوشه قلبت جام می دی
فقط واسه تو می خونم گوش به ترانه هام می دی
به شهر عشقت راهم می دی گوشه قلبت جام می دی
فقط واسه تو می خونم گوش به ترانه هام می دی
شونزدهه ، هفدهه ، هیجدهه
نوزدهه نمره ی من نمره ی عشق تو بیست
می دونم ترانه هام به قشنگی تو نیست
هیچ کسی مثل تو نیست به شهر عشقت راهم می دی
گوشه قلبت جام می دی فقط واسه تو می خونم
گوش به ترانه هام می دی به شهر عشقت راهم می دی
گوشه قلبت جام می دی فقط واسه تو می خونم
گوش به ترانه هام می دی نوزدهه نمره ی من

دانلود فول آلبوم نوحه های صادق آهنگران کیفیت ۳۲۰ و ۱۲۸

دانلود کاملترین فول آلبوم صادق آهنگران متشکل از نوحه و مداحی ها و آهنگ ها با لینک مستقیم بصورت یکجا و تک تک

به همراه زندگینامه کامل و بیوگرافی حاج صادق آهنگران

محمدصادق آهنگری که با نام صادق آهنگران معروف است یکی از مداحان سرشناس ایران می باشد که طرفداران بسیار زیادی دارد و قطعه های به یاد ماندنی زیادی که برای همه مردم ایران خاطره انگیز است را منتشر کرده است. اگر می خواهید در مورد این مداح خوب کشورمان بیشتر بدانید این مقاله را تا انتها مطالعه کنید چرا که بیوگرافی کامل صادق آهنگران را برای شما عزیزان تهیه و تنظیم کرده ایم که با هم می خوانیم.

وی در اهواز به دنیا آمد و همان‌جا بزرگ شد ولی اصالتا دزفولی است. وی مداحی را از نوجوانی و با خواندن در هیئت‌ها آغاز کرد. وی در زمان انقلاب شعارگو بود و پس از انقلاب به فعالیت در کمیته انقلاب و سپاه پاسداران پرداخت. وی در ۲۳ سالگی ازدواج کرده است و سه پسر و یک دختر دارد. وی درجبهه به خواندن دعاهای بین نماز٬ دعاهای کمیل ٬ خواندن در سینه‌زنی‌ها و خواندن در هنگام عملیات‌ها می‌پرداخت. اولین نوحه‌ای که از وی بطور سراسری پخش شد٬ نوحۀ «ای شهیدان به خون غلتان خوزستان درود» سروده ی حبیب الله معلمی بود که در جماران و در حضور آیت‌الله خمینی خوانده شد و در همان‌روز چندبار از تلویزیون پخش شد. از جمله دیگر کارهای مشهور بعدی وی می‌توان به «ای لشگرصاحب زمان آماده باش» و «با نوای کاروان» اشاره کرد. وی پس از جنگ در تهران در رشته زبان و ادبیات فارسی تا مقطع کارشناسی به تحصیل پرداخت. وی هم‌اکنون مسئول ستاد اجرای هیئت رزمندگان و امور شهرستان‌ها است.

وی تاکنون آثار خود را در قالب چند آلبوم ازجمله «آلبوم مثنوی شهادت»٬ «آلبوم داغ ازلی» و «آلبوم دشت کربلا» ارائه کرده است. همچنین خاطرات و متن نوحه‌های وی تحت عنوان کتاب آهنگران در سال ۱۳۹۱ منتشر شد.

گفتگو با حاج صادق آهنگران

از چه زمانی مداحی را شروع کردید؟ و چطور شد که به مداحی در جنگ مشغول شدید؟

ـ من از کودکی به مداحی بسیار علاقه‌مند بودم؛ و چون خانواده‌ی مذهبی داشتم آن ها هم مرا به این کار تشویق می‌کردند. در خانه‌ی ما روضه‌های اول ماه رسم بود. یک نفر روضه‌خوان می‌آمد و روضه می خواند. گاهی اتفاق می افتاد که هیچ مستمعی در اتاق نبود، اما برای تیمن و تبرک باید روضه در آن اتاق خوانده می‌شد. من هم از کودکی پای آن روضه ها می‌نشستم و گوش می‌کردم. از همان روضه‌های خانگی، لطف امام حسین(ع) شامل حالم شد و به مداحی علاقه مند شدم. تا به امروز هم این کار را دنبال کرده ام، و ان‌شاءالله به لطف الهی تا روزی که زنده باشم ادامه خواهم داد. بعدها به زیارت حضرت علی‌ابن‌موسی‌الرضا(ع) مشرف شدم و از محضر ایشان تقاضا کردم که تا آخر عمر کار اصلی من همین نوکری باشد.

بنده اهل دزفول هستم، ولی سال‌هاست که در اهواز زندگی می‌کنم. ۱۲ ساله بودم که هیئتی به نام «حضرت علی‌اصغر(ع)» به راه انداختم، که همگی بچه‌های هم سن خودم بودند. به خیابان‌ها می‌رفتیم و من می‌خواندم. کاسب ها هم مرا تشویق می‌کردند.

یکی از همین روزها شخصی گفت: ما هیئتی داریم که روزهای عاشورا بیرون می‌آید؛ حاضری برای ما بخوانی؟ پرسیدم کدام هیئت؟ گفت: یکی از هیئت های خیابان «زند». من از خوشحالی در پوست خودم نمی‌گنجیدم؛ چراکه یک هیئت بزرگسال از من خواسته بود تا در آنجا بخوانم. آن شب را تا صبح خوابم نبرد. صبح همان آقا به سراغم آمد و گفت برویم. همان روز رسماً نوحه‌خوانی را شروع کردم و نوحه هایی را که از مداحان بزرگ منطقه یاد گرفته بودم در آنجا خواندم. آن‌ها مرا پذیرفتند و دوازده شب محرم را در آنجا خواندم.

بعدها به مسجد «چیت‌ساز» اهواز که مرحوم «آل‌طیب» امام جماعت آنجا بود رفتم و درآنجا نوحه خوانی می کردم.

 انقلاب که شد به درخواست مرحوم «حسین علم‌الهدی» و آقای «شمخانی» در  راهپیمایی‌ها، هم سرودهای انقلابی می‌خواندم و هم شعار می‌دادم. جنگ هم که شروع شد در جبهه‌ها به نوحه‌خوانی پرداختم، تا اینکه به زیارت امام خمینی (ره) مشرف شدم و در آنجا نوحه‌ی معروف «ای شهیدان به خون غلتان خوزستان درود…»را خواندم.. آن روز چندین بار نوحه ی مرا از تلویزیون پخش کردند. فضای حسینیه جماران و محضر رهبر انقلاب (ره) هم یک فضای معنوی بود. خوزستانی ها هم که آواره شده بودند و در تمام شهرها پراکنده بودند، از این نوحه به شدت استقبال کردند.

از آن روز به بعد، فرماندهان جبهه از رفتن من به خط مقدم جلوگیری می‌کردند. زیرا معتقد بودند که من باید زنده بمانم و بخوانم. اما گاهی به هر شکلی که بود به خط مقدم می‌رفتم و در درون کانال‌ها برای رزمندگان می‌خواندم. الحمدلله از آن خواندن ها ، رزمندگان روحیه‌ای مضاعف می‌گرفتند. من هم راضی بودم و خدا را شکر می‌کردم؛ چون آن روزها روحیه دادن به رزمندگان کار بسیار مهمی بود.

یک روز حسین علم‌الهدی به من گفت: در هویزه مدت هاست عملیات نشده و بچه ها روحیه شان کسل شده است. بیا و توسلی بخوان، تا بچه‌ها روحیه بگیرند. من به آنجا رفتم. صدام اعلام کرده بود که: تمام عشایر «دشت آزادگان» با من هم پیمان شده‌اند. حسین علم الهدی رفته بود تا سران آن عشایر را جمع کرده و به خدمت امام (ره) ببرد. البته کاری که او کرد، کار عجیب و عظیمی بود؛ یعنی جمع کردن هزاران نفر از عشایر پراکنده‌ی دشت آزادگان، که هیچ کدام هم، فارسی بلد نبودند.

این کار سنگین و عظیمی بود که فقط از عهده‌ی بزرگ‌مردی چون علم‌الهدی بر می‌آمد. خلاصه اینکه برای اولین بار، آن نوحه را، من در آن اتاق شهید علم الهدی خواندم که شاید ۱۲ متر بیشتر مساحت نداشت، و ۲۰ – ۳۰ نفری رزمنده در آن جمع بودند. از تمام آن گروهی که آن شب در آن اتاق در هویزه بودند، فقط دو نفرشان زنده هستند و همه به شهادت رسیدند. یکی از کسانی که آن شب بیرون اتاق نگهبانی می داد «شهید سید محمد علی حکیم» بود، که گزارش عزاداری ما را و اینکه چقدر مؤثر بوده، به علم الهدی داد.

علم الهدی هم از من خواست که فردا همراه عشایر به جماران بروم و همان نوحه را در آنجا بخوانم. خلاصه شهید علم الهدی آن جمعیت عظیم را به جماران برد، و برنامه ای ریخت که من هم پشت میکروفون بروم. همین که شروع به خواندن کردم، دیگر علم‌الهدی را ندیدم. بعدها مادر او به من گفت: که از حسین گله کردم، که چرا این همه آدم را به تهران بردی ولی خودت جلوی دوربین نرفتی تا ما در اهواز تو را در تلویزیون ببینیم. او به مادرش گفته بود: یک لحظه احساس کردم تمام آن زحماتی را که کشیدم دارم به باد می دهم. خیلی دوست داشتم که در تلویزیون مرا نشان بدهند؛ به همین دلیل از آنجا فرار کردم، تا در عملم ریا راه پیدا نکند.

ـ آقای آهنگران! شما در شروع جنگ چند سالتان بود؟

ـ وقتی جنگ شروع شد بنده ۲۴ سالم بود. در ۲۳ سالگی ازدواج کرده بودم. چون ساکن اهواز و هم‌جوار جبهه و کادر رسمی سپاه بودم، تمام هشت سال را در جبهه حضور داشتم.

ـ کدام یک از نوحه هایی که در طول جنگ خوانده اید از همه بیشتر دوست دارید؟

از هر نوحه ای خاطره ای به یاد ماندنی دارم. هر کدام برای من شیرینی خاص خودش را دارد. باور کنید که تفکیک خوب و بد در میان آن همه نوحه برایم بسیار مشکل است. اما اگر بخواهم نام ببرم این یکی را نام می برم.

«لحظه ای فرما درنگ، ای امیر قافله، ای امیر قافله

نیست این دل‌خسته را با تو چندان فاصله، با تو چندان فاصله»

در عملیات والفجر من و جناب معلمی در خیمه ای نشسته بودیم. از طرف «محسن رضائی» که آن روزها فرمانده کل سپاه بود، رمز عملیات اعلام شد. یاالله یاالله یاالله. من این رمز را به معلمی دادم و گفتم چیزی بنویس. او از خیمه بیرون رفت و پشت چادر مشغول نوشتن شد. بعد این نوحه را سرود:

«والفجر شد آغاز ای گردان حزب الله

با رمز یا الله یا الله یا الله»

آقای آهنگران! سه عامل مهم در موفقیت یک نوحه دخیل هستند. یکی شعر خوب است، یکی آهنگ خوب و سوم اجرای خوب. این سه عامل باعث جاودانگی یک نوحه می‌شود. خب شعر را که استاد معلمی می سروده، اجرا هم که با خودت بوده، اما سبک ها و آهنگ ها را چه کسی می ساخته است؟

ـ ما به سه طریق به یک سبک می رسیدیم و اجرا می کردیم.

طریق اول اینکه خود آقای معلمی سبک را پیدا می کرد و شعرش را می گفت. مثل نوحه ی «حرّبن یزید ریاحی» که اگر یادتان باشد در یکی از محرم ها من آن را خواندم.

«حر خطا کارم پریشانم

از کرده های خود پشیمانم»

و یکی دیگر هم این بود:

«ابالفضل باوفا، علمدار لشکرم…»

که این ها را من در سال ۶۰، ۵۹ خواندم، که خیلی هم معروف شدند. من هر دوی این نوحه‌ها را در جبهه خواندم. آن روز آقای معلمی به من گفتند: که این دو نوحه را ۱۵ سال پیش سروده ام؛ که سبک آن به نوحه های ۶۰ سال قبل خوزستان باز می گشت. سبک های دیگری هم بود که بسیار قدیمی و زیبا بود، و عرب های خوزستان، دزفولی‌ها و بعضی روستاهای قدیم آن‌ها را اجرا کرده بودند. این سبک ها را از قدیمی‌ها می‌گرفتیم و آقای معلمی شعر جدید روی آن می‌گذاشت و من اجرا می کردم. و چون سبک ها بسیار قدیمی بود، نسل های جدید آن ها را نشنیده بودند. و زیبایی کار همین جا بود.
قسمت دوم کار من این بود که، حالا دیگر خودم می توانستم از همان نوحه های قدیمی سبک هایی را بیابم و چیزی به آن بیفزایم یا چیزی از آن کم کنم تا یک سبک به‌دست بیاید. اکثر سبک هایی را که خوانده ام، خودم ساخته ام. در حالی که من نه با موسیقی آشنا بودم و نه با دستگاه ها و ردیف های ایرانی. این دست قدرتمند خداوند بود که مرا یاری می کرد. وگرنه من کجا و سبک ساختن کجا. این سبک را به آقای معلمی می دادم و او اشعار حماسی جنگ را روی این سبک ها می گذاشت و بنده اجرا می‌کردم. گاهی بیت اول شعر را خود آقای معلمی می گفت و هر دوی ما با هم می نشستیم و ابیات دیگر را به آن اضافه می کردیم.

و سوم هم دیگران سبک هایی را به من می دادند و آقای معلمی روی آن شعر می گذاشت و بنده هم اجرا می کردم. مثل این نوحه که برای شهدای «بستان» سروده بودیم و سبکش را یکی از برادران تبریز به من داده بود: «این اربعین دارم پیامی از شهیدان…». و یا این سبک که سال ها قبل از انقلاب در تهران می‌خواندند: «بارالها اصغر شیرین زبانم گم شده، آرام جانم گم شده…».

البته یاری خداوند شامل حال ما بود، چون کار برای یک دفاع مظلومانه بود. خداوند بسیار بسیار ما را یاری می کرد.
یکی از دلایل یاری خداوند این بود که من هرگز سعی نکردم از سبک های خواننده های غربی استفاده کنم. و یا خواننده هایی که آن طرف مشغول بودند. حتی سعی نکردم از سبک خواننده‌های مبتذل قدیمی استفاده کنم. اصلاً چنین تفکری در ذهن و فکر من نبود. گاهی هم که بعضی ها از آن سبک های لُس‌آنجلسی می آوردند، ما قبول نمی کردیم. چرا که یقین داشتیم این کارها چشمه ی طبع آقای معلمی را خشک می کند، و به خود من هم یک شخصیت کاذب می دهد. هنوز هم معتقدم که در سبک های خواننده های آن طرف آب هیچ برکتی نیست.

ـ نظرتان راجع به اجرای یک شعر عاشورایی همراه با موسیقی و ساز چیست؟ و اصولاً چه نیازی ما را به آن سمت می کشد؟

ـ بنده عرضی دارم که امیدوارم تاریخ این را ثبت کند. در تمام طول دفاع مقدس هرگز کسی با ساز وارد میادین نبرد نشد. تمام طول جنگ همه ی ابزاری که در دست می گرفتیم، یک ورق نوحه بود و یک بلندگوی بوقی که گاهی هم آن‌قدر تیر و ترکش خورده بود که مثل آبکش سوراخ سوراخ بود. هشت سال به همین منوال گذشت. البته آن روزها سرودهای خوبی توسط هنرمندان ما خوانده می شد. مثل سرودهایی که هنرمند خوبمان آقای «گلریز» و دیگران اجرا می‌کردند. این سرودها در سراسر ایران کاربرد داشت. اما در درون جبهه و عمق نواحی مبارزه، فقط نوحه‌ها بودند که کار می کردند. امیدوارم که تاریخ این را ثبت کند که در طول هشت سال دفاع مقدس هیچ‌کَس با ساز و تنبور به جبهه نیامد و موسیقی جبهه های ما همان آوایی بود که از دل سوخته ی مداحان تلألؤ می کرد. اما بعد از جنگ من خیلی با خودم کلنجار رفتم که چگونه می توانم تمام این نوحه های قشنگ را برای نسل‌های جدید بخوانم و آن ها بپذیرند. مثلاً این نوحه را:

«ای لشکر صاحب زمان آماده باش آماده باش

بهر نبردی بی امان آماده باش آماده باش»

این را که نمی شود  الآن بخوانیم و توقع داشته باشیم که نسل‌های امروز با این سبک نوحه سینه بزنند. لذا اگر یک موسیقی ملایم روی آن می گذاشتیم کار بسیار زیبایی می شد. مشورت‌های زیادی کردیم و امتحان و اجرا کردیم. از طرف دیگر، صداوسیما هم مایل بود که این اشعار حماسی دوران دفاع مقدس را پخش کند. اما طبق کارشناسی هایی که کرده بودند، نمی شد دقیقاً به همان شکل سابق اجرا شود. چراکه نسل های جدید مثل نسل چهارم، علی‌رغم سلامت و ایمانی که دارند، اما سلیقه ی ۳۰ یا ۴۰ سال پیش را ندارند. دغدغه ی بعدی ما این بود که تمام جوانان ما به سمت موسیقی‌های مبتذل غربی می‌روند. خب ما چه باید می کردیم؟ می‌خواستیم به جای آن نوارها، اجراهای سالم‌تر خودمان جایگزین شود. ما چند مشکل داشتیم؛ یکی اینکه به نسل های جدید این‌طور القا نشود که در طول جنگ هم نوحه های ما با آهنگ اجرا می‌شده. دیگر اینکه این کارها طوری اجرا شود که مورد انتقاد مراجع به خصوص رهبر عزیزمان قرار نگیرد. البته من برای موسیقی اصیل ایرانی احترام زیادی قائلم؛ چرا که موسیقی اصیل ما یک موسیقی عرفانی و سالم است. امام راحل(ره) هم فرمودند: «ما با موسیقی مخالف نیستیم، ما با فحشا مخالفیم». من برای اجرای کارهایم با موسیقی، حتی با بعضی از علما مشورت کردم، و به محضر علی‌ابن‌موسی‌الرضا(ع) هم رسیدم و در آنجا استخاره ای گرفتم که بسیار خوب آمد.

نوحه ی:

«کاروان رفته منزل به منزل

قصه ی ساربان مانده در دل»

که برای رحلت حضرت امام (ره) خوانده بودم،. اولین اجرای من با موسیقی بود. آن روز مداحان زیادی از روی این سبک نوحه نوشتند و خواندند. مثلاً آقای «ابراهیم رهبر تبریزی» که با سبک همین نوحه، اما با شعر زیبای ترکی، اجرا کردند، و در سراسر ایران، هنوز هم جزو اجراهای موفق به حساب می‌آید. وقتی من این اقبال عمومی را دیدم یکی پس از دیگری شروع شد.

بعد هم:

«کربلا منتظر ماست بیا تا برویم

جاده و اسب مهیاست بیا تا برویم»

آن روز‌ها بعضی از مداحان انتقاد کردند. اما معلوم است که هر کار جدیدی انتقادهایی هم در پی دارد. توصیه ی من به کسانی که می خواهند این راه را ادامه بدهند این است که، مبادا پا را فراتر بگذارند و کار را به موسیقی های لهو و لعب بکشانند.

در مداحی استاد هم داشتید؟

ـ استاد به طور مستقیم نه، اما تمام کسانی که در خوزستان می‌خواندند و از پیشکسوتان این هنر هستند، آن ها همه استاد من هستند. استاد معنوی من هم، استاد معلمی بودند که بنده بسیار به او مدیونم.

با یکی از عرفا ملاقاتی داشتم که حرف حکیمانه ای زد. او می‌گفت: «تو فکر نکنی که این تو هستی که می خوانی و آهنگران شده ای. تو فقط یک «نِی» هستی. آنکه در این نِی می دمد استاد معلمی است، و دم اوست که از حنجره تو بیرون می آید». آن مرد اهل دل بود و درون آدم ها را می خواند. آن روز دانستم که خود من کاره ای نبودم.

آیا در این ۴۰ سال که مداحی می کنید، کرامتی از امام حسین(ع) دیده اید؟

ـ این را واقعاً می گویم: در تمام زندگی من، کرامات امام حسین(ع) دخیل بوده است. انتخاب مداحی در سنین کودکی، آشنایی من با آقای معلمی، رفتن من به جماران، انتخاب شعرها و سبک ها و خلاصه اینکه تا به امروز همه ی این ها کرامات امام حسین(ع) بوده است.

مثلاً زمانی می شد که از شدت و سنگینی کار چنان خسته می‌شدم که می خواستم کنار بگذارم و بروم خط مقدم و دیگر برنگردم، در آن شرایط باید اشارتی و بشارتی از راه می‌رسید تا مرا از این خستگی و کوفتگی رهایی بخشد. سال ۱۳۶۰ در اوج خستگی و ناامیدی بودم که یک شب آقا سیدالشهدا (ع) را در خواب دیدم. دستار سبزی به سر بسته و دشداشه‌ی بلندی به تن کرده بود. چهره‌ای گندمگون و محاسنی سیاه داشت. دستانش را باز کرد و من خود را در آغوش او انداختم. از خواب بیدار شدم. بزرگی خواب مرا چنین تعبیر کرد که عنایت زیادی از طرف ارباب به تو شده است، و تو باید این راه را تا آخر ادامه بدهی.

بنده غیر از دو عملیات که به مکه مشرف شده بودم، بقیه‌ی عملیات‌ها را   شرکت کردم. دوستان زیادی به فیض شهادت رسیدند و گروهی جانباز شدند، اما حتی یک ترکش کوچک هم نصیب من نشد. گرچه آرزوی شهادت داشتم، اما فکر می کنم که ارباب خیلی‌ها را سالم و زنده نگه داشت تا مدد کار این نظام باشند. در سفرهای فراوانی که در اقصی نقاط ایران کرده ام، از ده ها خطر تصادف و سقوط به دره جان سالم به در برده ام. معلوم است که من تا آخر عمر باید خدمت کنم و این پیامی است که از جانب حضرت دوست دریافت کرده ام.

ـ اگر یک روز ارباب از این بارگاه بیرونت کند چه می کنی؟

ـ خدا نکند. ان‌شاءالله که ارباب بیرونمان نمی کند.

اما می خواهم ماجرایی را برایتان بگویم:

 آن روز ها که من در اوج شهرت بودم و به هر شهری که می‌رفتم مردم مرا دوره می کردند و رزمنده ها در جبهه مرا روی دوش خود بلند می کردند، فکری به خاطرم رسید که نکند یک وقت همه‌ی آنچه را که به من داده اند پس بگیرند. تا اینکه به شاهچراغ شیراز دعوت شدم و پس از برنامه به خدمت آقا «سید مهدی دستغیب»  که تولیت آستان مقدس شاهچراغ را دارند مشرف شدم، و این سوال را از او کردم که اگر بیرونم کردند چه کنم؟ ایشان دستمالی از جیبش بیرون آوردند و به شدت گریستند، و فرمودند: «چیزهایی را که این بزرگواران داده اند به این آسانی پس نمی گیرند».

من امروز می بینم که همان‌طور است. با تمام بدی‌هایمان آنچه داده اند، روز به روز هم بر آن افزودند. سال ها بعد دوباره مرا به شیراز دعوت کردند. پخش مستقیم سراسری بود. همان‌طور که داشتم برنامه را اجرا می کردم، دیدم که آقای دستغیب در گوشه ای نشسته‌اند و مرا نگاه می کنند. وقتی برنامه تمام شد به میزبانم گفتم: می‌خواهم آقا را زیارت کنم. ایشان هم مرا به یک اتاق کوچکی که شبیه انباری بود بردند. در آنجا نشستم تا اینکه آقای دستغیب وارد شدند. بدون سلام علیک به من گفتند: یادت هست ۲۶ سال پیش از من سوالی کردی و من گفتم چیزهایی را که این ها بدهند به این آسانی نمی گیرند، و امروز تو هنوز هم می خوانی و عزیز هستی….

دانلود آهنگ احساسی خیابون از سعید آسایش با کیفیت بالا

دانلود آهنگ احساسی خیابون از سعید آسایش

متن آهنگ

میگذرونم بی تو میمونم میمیرم بی تو

میدونم میگذرونم بی تو

میمونم میمیرم بی تو میدونم

این خیابون بی تو

اون خیابون بی تو

خیس و تنها موندم

زیر بارون بی تو

وای از این دنیای بی تو همه جا بی تو تنهام

تنهای تنهام بی تو بی تو بی تو بی تو

وای از این دنیای بی تو

همه جا بی تو تنهام

تنهای تنهام بی تو بی تو بی تو بی تو

آروم نمیگیرم بی تو من میدونم

یه روزی میمیرم بی تو من میدونم

تنهای تنهای تنها میمونم

از دنیات میرم بی تو من میدونم

وای از این دنیای بی تو

همه جا بی تو تنهام

تنهای تنهام بی تو بی تو بی تو بی تو

وای از این دنیای بی تو

همه جا بی تو تنهام

تنهای تنهام بی تو بی تو بی تو بی تو

دانلود نوحه ذوالجلال کشته شد از آهنگران با لینک مستقیم

دانلود نوحه ذوالجلال کشته شد از آهنگران

متن مداحی حاج صادق آهنگران

ذوالجلال کشته شد در کجا بابای ما

ذوالجلال کشته شد در کجا بابای ما

دانلود آهنگ دشت کربلا از آهنگران با کیفیت بالا

دانلود آهنگ دشت کربلا از آهنگران

متن نوحه

حسین مولا بیا همراهیم کن

به دشت کربلایت راهیم کن

بیا دیده ام را غرق خون کن

دلم را راهی دست جنون کن

دانلود آهنگ آسمونم تاره از سعید آسایش کیفیت ۳۲۰ و ۱۲۸

دانلود آهنگ آسمونم تاره از سعید آسایش

متن آهنگ

آسمونم تاره سازم گیتاره

بگو بین من و تو غم جایی نداره

دلم بی تابه خونم خرابه

مرحم جسم خسته ام نگاه یاره

ندادی یه نامه عشقت توی دامه

دلم همش از عشق تو همش داره میناله

دستای تو سرده دلم پر درده

عشق تو این دلو دیگه دیوونه کرده

آسمونم تاره سازم گیتاره

بگو بین من و تو غم جایی نداره

دلم بی تابه خونم خرابه

مرحم جسم خسته ام نگاه یاره

ندادی یه نامه عشقت توی دامه

دلم همش از عشق تو همش داره میناله

دستای تو سرده دلم پر درده

عشق تو این دلو دیگه دیوونه کرده

دانلود نوحه عباس نور چشمان حسین از آهنگران کیفیت ۳۲۰ و ۱۲۸

دانلود نوحه عباس نور چشمان حسین از آهنگران

آهنگ سوزناک و غم انگیز علمدار حاج صادق آهنگران

متن مداحی

عباس نورچشمان حسین ابوالفضل

پاره جان حسین عالم شد حیران در روی تو     

عباس ماه تابان حسین

فرزند حیدر شیر شیران خدایی  آیت ایثار سوره صدق و صفایی

تو علمدار لشکر عشق و وفایی

عباس سرو بستان حسین

ابوالفضل

پاره جان حسین

عالم

شد حیران در روی تو     

عباس

لبخندت ای گل در شطی از خون بهار شد  دستان سبزت وای من از تن جدا شد

نام زیبایت  رمز عشاق خدا شد

عباس

محوعرفان حسین

ابوالفضل

پاره جان حسین

عالم

شد حیران در روی تو     

عباس

ماه تابان حسین

ای روح شیدا از یادت در دلها غوغاست   شورعشق تو تا ابد در جان ها بر پاست

سالار گلها ساقی و دست تو با ماست

عباس

یار یاران حسین

ابوالفضل

پاره جان حسین

عالم

شد حیران در روی تو

عباس

ماه تابان حسین

دانلود آهنگ غمگین بی نشون از سعید آسایش با لینک مستقیم

دانلود آهنگ غمگین بی نشون از سعید آسایش

متن آهنگ

بی تو من یه بی نشونم

تو بده راهو نشونم

بی تو با عالم و آدم

بدجوری نامهربونم

همه چی بی تو عذابه

بی تو مهتاب نمیبتابه

ستاره چشماشو بسته

حتی ساعت بی تو خوابه

حال من خیلی خرابه

بی تو ماتم تو خیالم باز باهاتم

باز تو کوچه و خیابون پا به پاتم

من باهاتم

روی گلبرگای خونه دنبال رد نگاتم

من باهاتم

بی تو دنیا بدترینه

بی تو وارونه ترینه

دیگه هیچی به دل من نمیشینه

وقتی چشمام رنگ چشماتو نبینه

زیر نور ماه میشینه

عکس چشماتو میبینه

حال من تا تو بیای بازم همینه

بی تو ماتم تو خیالم باز باهاتم

باز تو کوچه و خیابون پا به پاتم

من باهاتم

روی گلبرگای خونه دنبال رد نگاهتم

من باهاتم

دانلود نوحه وداع (خداحافظ حسینم) آهنگران با کیفیت بالا

دانلود نوحه وداع (خداحافظ حسینم) آهنگران

مداحی دلنشین و سوزناک وداع از حاج صادق آهنگران

متن آهنگ

گل غلطیده در خون خداحافظ حسینم

لب خندیده در خون خداحافظ حسینم

یقین دارم که زهرا به روی خاک صحرا

تو را بوسیده در خون خداحافظ حسینم

دانلود نوحه وداع (خداحافظ حسینم) آهنگران

گل غلطیده در خون خداحافظ حسینم

لب خندیده در خون خداحافظ حسینم

یقین دارم که زهرا به روی خاک صحرا

تو را بوسیده در خون خداحافظ حسینم

دانلود آهنگ شاد جشنی ول وله از سعید آسایش با کیفیت بالا

دانلود آهنگ شاد جشنی ول وله از سعید آسایش

متن آهنگ

نیومده یارم سر قرارش

دلم دوباره شده بی قرارش

دلم چه تنگه واسه نگاهش

شدم اسیر چشمای سیاهش

تو قلب من باز شده ول وله

عاشقی بلای جون این دله

تو قلب من باز شده ولوله

عاشقی بلای جون این دله

نیومده یارم سر قرارش

دلم دوباره شده بی قرارش

دلم چه تنگه واسه نگاهش

شدم اسیر چشمای سیاهش

تو قلب من باز شده ول وله

عاشقی بلای جون این دله

تو قلب من باز شده ولوله

عاشقی بلای جون این دله

دلم دوباره دل نگرونه

نکنه که یارم سرگردونه

دلم گرفته غمم فراوونه

چرا آخه یارم با من نمیمونه